Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών

Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο

Τεχνολογία και Κοινωνία

Το μάθημα αυτό παρέχει ένα πλαίσιο γνώσεων στους τομείς:

  • Λογική
  • Δίκαιο
  • Αισθητική.

Στο πλαίσιο αυτό γίνονται προσεγγίσεις κοινωνικών και τεχνολογικών θεμάτων και διακρίνεται ο αλληλοκαθορισμός  της κοινωνίας και της τεχνολογίας. Έννοιες όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η κοινωνία, η τέχνη, η γλώσσα, ο Θεός, ο Λόγος, η Μνήμη και η Ιστορία, αναλύονται με γνώμονα την ενότητα της Λογικής, του Δικαίου και της Αισθητικής.
Στόχοι του μαθήματος είναι:

  • Η προσέγγιση του σπουδαστή στην κοινωνική υπόσταση της τεχνολογίας καθώς και στην τεχνολογική υπόσταση της κοινωνίας των ανθρώπων.
  • Η ανάδειξη της αναγκαιότητας της τεχνολογίας για την κοινωνία των ανθρώπων. Η ανάδειξη γίνεται ακολουθώντας την αυστηρή θεωρία του ορισμού των εννοιών στο πλαίσιο της λογικής με παράλληλη αναφορά σε αισθητικές αναφορές και ανάλυση των επιθυμιών που οδηγούν την ανθρώπινη πράξη. Παρουσιάζονται διαχρονικές σταθερές αξίες με αναφορές στη σύγχρονη κοινωνία. Η ιστορία της τεχνολογίας δίδεται με ολοκλήρωση της εικόνας της ζωής των τεχνημάτων στην αλληλεπίδρασή τους με τη ζωή και την κοινωνία των ανθρώπων.
  • Η όξυνση της ικανότητας του σπουδαστή να συνθέτει αφηρημένες έννοιες αφού προηγουμένως έχει ορίσει σωστά και με κοινά αποδεκτούς όρους τις έννοιες αυτές. Η ικανότητα του χειρισμού αφηρημένων εννοιών αναπτύσσεται με την αναφορά σε προσωπικές εμπειρίες και με την ανάλυση ιστορικών κοινωνικών γεγονότων και καταστάσεων. Η διαδρομή από το γενικό στο ειδικό και αντίστροφα καθώς και η γενίκευση μέσω της αφαίρεσης οδηγούν στην ικανότητα της σύνθεσης τεχνημάτων κάθε είδους.

Η έννοια του τεχνήματος θεμελιώνεται με κοινωνικούς όρους έτσι ώστε, ένας τεχνολόγος μηχανικός να είναι ικανός να συλλάβει το ρόλο του στην κοινωνία.  Αναλυτικότερα παρουσιάζονται:

  1. Η έννοια της ψυχής, ορισμοί και αναφορές από την Ελληνική αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Παροδικές και αναλλοίωτες εικόνες της ψυχής.
  2. Η έννοια της κοινωνίας των έμψυχων όντων. Διαφορές και ομοιότητες της κοινωνίας του ανθρώπου και της κοινωνίας διαφόρων ζώων.
  3. Η οικονομία ως τέχνη νομής του οίκου. Λογιστικές και οικονομικές θεωρίες. Η διαχρονικότητα της οικονομίας και η επικαιρότητα των αντιλήψεων περί ανακατανομής τους πλούτου.
  4. Δημιουργία και παραγωγή. Η οικονομική υπόσταση της κοινωνίας.
  5. Ο ορισμός του οικοτόπου του ανθρώπου ως κατοικία του και ως πόρος επιβίωσης. Σύγχρονες στρεβλώσεις της έννοιας της οικονομίας και αποτελέσματα αυτών των στρεβλώσεων.
  6. Η γλώσσα ως όργανο κοινωνίας. Η σχέση της γλώσσας με τον υλικό πλούτο, την οικονομία και την πολιτική αγωγή.
  7. Γλώσσα κοινωνία και πολιτική, τρεις υποστάσεις της κοινότητας των ανθρώπων.
  8. Η ετυμολογία των λέξεων και η ετοιμότητα της γλώσσας στην κοινότητα των ανθρώπων. Λόγος και γλώσσα. Η ασφάλεια της γλώσσας και η εθνική άμυνα. Αναφορά στο ρητό: πατρίδα μου είναι η γλώσσα μου.
  9. Περί ποίησης, Μάστορες και ποιητές, Δημιουργία και ποίηση, Η γλώσσα και ο λόγος ως όργανα των ποιητών.
  10. Ο ορισμός του τεχνήματος. Δημιουργία τεχνημάτων και γένεση ανθρώπων, Ο τοκετός και η τέχνη.
  11. Ο ορισμός της κοινωνίας του ανθρώπου, ένας ορισμός συμβατός με τον ορισμό της ψυχής του ανθρώπου.
  12. Λόγος,  Δίκαιο και Αισθητική, η ενότητα των  τριών υποστάσεων του πολιτισμού ως μέσο κατανόησης της ιστορίας του ανθρώπου.

 
Απαιτούμενες γνώσεις: Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις για την παρακολούθηση του μαθήματος.

Μετάβαση στο περιεχόμενο